„Wielki czas się poczyna i na ziemi i w niebie: wita ludzka rodzina Zbawiciela wśród siebie, i rodzice, wśród dziatek, łamią święty opłatek”.
W sobotę w rodzinnym gronie przeżyjemy Wieczerzę Wigilijną.
Na początku zaśpiewajmy kolędę Wśród nocnej ciszy. Modlitwę prowadzi ojciec lub matka czyniąc znak krzyża: W imię Ojca…, zapala świecę wigilijną mówiąc: Światło Chrystusa, odpowiemy Bogu niech będą dzięki. Następnie odczytajmy fragment z Ewangelii wg św. Łk 2, 1-14. Potem zaśpiewajmy Bóg się rodzi. Następnie pomódlmy się za naszą rodzinę, za naszych bliskich oraz zmarłych – Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu…. Ojciec i matka dzielą się pierwsi opłatkiem, a potem ze wszystkimi. Złóżmy sobie życzenia. W ten szczególny wieczór śpiewajmy kolędy. Następnie udajmy się na pasterkę – na uroczyste spotkanie z Jezusem Zbawicielem świata. Zachowajmy wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Niech nie będzie alkoholu na wigilijnym stole.
Jest taki dzień, bardzo ciepły choć grudniowy; dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory.
Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich, dzień, który już każdy z nas zna od kołyski.
Ref. Niebo – ziemi, niebu – ziemia, wszyscy – wszystkim ślą życzenia, drzewa – ptakom, ptaki – drzewom, tchnienie wiatru – płatkom śniegu.
Jest taki dzień tylko jeden raz do roku. Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku.
Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem. Dzień, piękny dzień dziś nam rok go składa w darze.
Ref. Niebo – ziemi, niebu – ziemia, wszyscy – wszystkim ślą życzenia, a gdy wszyscy usną wreszcie, noc igliwia zapach niesie.