Kościół Parafialny
Lubycza Królewska
Lubycza Królewska jest dawną osadą wołoską. Lokowana na początku XV w. (1422 r. – dokument księcia Siemowita IV). Lubycza w ziemi bełskiej, starostwie rzeczyckim, wchodziła w skład dóbr koronnych – stąd mamy nazwę Królewska. Niestety nie zachował się dokument lokacyjny na mocy, którego powstało miasto Lubycza. Najprawdopodobniej w połowie XVIII w. otrzymała prawa miejskie. W 1787 r. wzmiankowana jest jako wieś. 1 stycznia 2016 r. ponownie uzyskała prawa miejskie.
Neogotycki kościół w Lubyczy Królewskiej został zbudowany w latach 1903-1904. Była to kaplica należąca do parafii w Rawie Ruskiej.
Podczas II wojny światowej kościół został znacznie zniszczony. Podjęto prace remontowe, które trwały do października 1949 r. W 1946 r. ks. Jakub Winiarz przywiózł z Rawy Ruskiej obraz Matki Bożej Różańcowej (Matka Boża z Dzieciątkiem).
W 1949 r. erygowano parafię. Pierwszym proboszczem został ks. Jakub Winiarz. Ze względu na wzrost ilości wiernych podjęto decyzję o powiększeniu kościoła. W 1979 r. uzyskano pozwolenie na rozbudowę kościoła parafialnego. Kamień węgielny pod nową część kościoła został poświęcony przez Ojca św. Jana Pawła II w Krakowie, 10 VI 1979 r., podczas Jego pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny.
26 października 1980 r., Biskup Marian Rechowicz poświęcił nową część.